بررسی ادبیات حقوقی ساختار حکومت در آثار دینی منتشره ازسال 1356 تا تیر 1358

به صورت ورد ودر142صفحه

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان میثاق حقوقی،سیاسی حاکم بر روابط دولت و ملت و نهاد متمدن حقوقی، محصول مجاهدت ها، تلاش ها و افکار مترقی در زمان تصویب خود به شمار می آید.هرچنداین قانون مترقی اسلامی و انسانی در سال 1358 و در طی چند ماه توسط اعضاء محترم مجلس بررسی نهائی قانون اساسی به تصویب رسید، اما پیش زمینه های فکری و بستر های نظری آن به نظر می رسد سابقه ای دیرین داشته باشد. اگراین قانون را به عنوان تجسم فقه سیاسی تشیع و نظام سیاسی اسلام تلقی کنیم، زمینه های فکری آن سابقه ای بالغ بر 1400 ساله دارد و از اثرات عظیم فکری، حقوقی، سیاسی و فقهی برخوردار است.دراین قانون علاوه بر طرح و تصویب موضوعات مختلف حقوقی در طی 175 اصل اصولی بس مهم و جامع به شکل حکومت، اهداف آن، ریشه های حاکمیت، تعداد قوا و روابط آنها اختصاص یافته است. لذا مسئله ای که حائز اهمیت است و نیاز به بررسی بیشتر و جامع تر دارد اینست که آیا شکل و ساختار حکومت در قانون اساسی مصوب سال 1358 امری ارتجالی و تصادفی است یاریشه در آثار علمی ماقبل خود دارد که توسط اندیشمندان دینی و اسلامی و ماه ها قبل از تصویب آن به عرصه بحث و نقد گذاشته شده است، لذا به منظور دست یافتن به مبانی حکومت جمهوری اسلامی، بهترین و مفید ترین منبع، بررسی حقوقی، آثار منتشره در این زمینه و در سالهای منتهی به پیروزی نهضت و انقلاب اسلامی می باشد. این طرح در همین راستا و به منظور ارائه مبانی فکری و نظری حکومت جمهوری اسلامی انجام می گیرد، تا روشن شود که آیا جمهوری اسلامی قبل از تصویب در رفراندم سال1358 دارای زمینه های فکری در تشکیل نظام بوده است یا خیر؟